پاکترین سرشت

تو افسانه ها از عشق خونده بود . به هر طرف نگاه میکرد به هر چی گوش میسپرد عشق بود و عشق بود و عشق

دلش می خواست عاشق بشه ، معشوق بشه !

تا اینکه خدا عشقو به زندگیش آورد !

خوش حال بود ، تو پوست خودش نمیگنجید !

با خودش می گفت تو یک راه بی پایان قدم می ذاره !

عازم سفرشد !

دست تو دست ، چشم تو چشم با تمام وجود کنار مرد قدم بر می داشت !

می گفتند و می خندیدند و خود را سرتا پا عشق میدیدند !

دخترک توان زیادی نداشت از سر شیطنت و بازیگوشی ، از روی بی تجربگی با روحیه ی لطیفی که داشت گهگاه با

بهانه گیری از پا مینشست !

دلش می خواست مرد کمی کنارش بشینه ، او را در آغوش بگیره و بر قلبش که به تپش افتاده بود بوسه بزنه !

یک بار .......

دو بار .......

برای بار سوم مرد را کنار خودش ندید ! به دنبالش گشت و کمی اونطرفتر دست زنی را تو دست معشوقش دید !

اینبار مرد نایستاده بود ، خسته نشده بود و گام هاش را هر چه سریعتر برمیداشت !

دخترک بر روی دو زانو نشست و با اشک هایی که رو گونه هاش جاری شده بود لبخند زنان به آن دو نگریست و

رفتنشان را نظاره کرد ! بدون اینکه حرفی بزنه و یا ممانعتی ایجاد کنه !

زیر لب حرفی را با خودش زمزمه کرد و تا ابد به آسمون چشم دوخت !

خدا به همرات باشه عشق من ! خوش حالم که همسفر خوبی به دست آوردی ! معذرت می خوام چند صباحی

مانع حرکت و رسیدن به هدفت شدم !

تو با اون برو !

در هر لحظه خوشبختیت رو تصور می کنم و از عمق وجود خوش حال میشم !